Przyciągam nieudaczników. Kolejny związek mi nie wyszedł. Nie jestem w ciąży. Jestem w ciąży. Nie mam faceta. Już długo nie mam faceta. Od miesiąca jestem sama. Nie lubię mojej pracy. Lubię moją pracę, ale nie lubię szefa. Jestem zmęczona nadgodzinami. Za mało zarabiam. Nie lubię wakacji w hotelu, a jeżdżę tam co roku. Nie lubię mojej koleżanki, a muszę się z nią przyjaźnić. Nie chcę do końca życia pracować w tej firmie. Marzę o podróży.

     Zauważyłam, że niezależnie od problemu i osoby z którą pracuję są takie rzeczy czy wskazówki psychologiczne, które powtarzam prawie każdej osobie :) PRAWIE KAŻDEJ OSOBIE! Ta bezcenna wskazówka dotyczy sfery emocjonalnej.

    W wyjściu z problemu najważniejsze jest znlezenie jego przyczyny. Temu służą spotkania z psychologiem lub psychoterapeutą. Znajdujemy przyczynę i do niej dopasowujemy rozwiązanie. Pacjenci mają zupełnie inne podejście (zazwyczaj błędne), które bierze się po prostu z niewiedzy. Dlatego edukuję ludzi, aby szybciej można było rozwiązać problemy natury psychologicznej :)

        Wyobraźcie sobie sytuacje, że kończy się jakaś relacja albo zwalniają Was z pracy, wyrzucają ze szkoły lub jakiejś grupy do której należycie. I nagle - rozpacz, bardzo trudne emocje, leżenie pod kołdrą całymi dniami, niechęć do życia.

Co mają z tym wspólnego emocje (macki emocjonalne)?

Gdzie popełniliśmy błąd?

Co zrobić żeby sobie pomóc i unikać na przyszłość takich sytuacji?

      Z okazji 5-tych urodzin mojego gabinetu przygotowałam kilka niespodzianek - serdecznie zapraszam! :)

     Młodzież zgłaszana do mnie do gabinetu przez rodziców, bardzo często obawia się, że to czym podzielą się ze mną na spotkaniu zostanie powtórzone rodzicom. Co i kiedy przekazuję rodzicom? Czy rodzice muszą być na spotkaniach? Które postawy rodziców bardzo mi pomagają w pracy, a które ją utrudniają? Oraz dlaczego niektóre spotkania nie przynoszą efektów? Zapraszam do obejrzenia filmu.

     Oprócz pracy w gabinecie prywatnym, pracuję na pół etatu w szkole. Dość często otrzymuję pytania od młodzieży czy to co się mówi psychologowi szkolnemu zostaje u psychologa? Czy psycholog mówi o tym wychowawcy? Czy powiadamia rodziców? Na te pytania i o roli psychologa szkolnego opowiadam w filmie. Film może być również pomocy dla rodziców. Powiadomienie psychologa/pedagoga czy wychowawcy o tym co się dzieje w domu (śmierć bliskiej osoby, rozwód) czy z dzieckiem (choroba, nerwica), powoduje większą wyrozumiałość i zrozumienie przez nauczycieli. Zapraszam do obejrzenia.

    W gabinecie pracuję z osobami od 13ego roku życia do prawie 70tego. Jednak gdyby więcej kobiet i mężczyzn korzystało z pomocy psychologa między 20stym a 30stym rokiem życia (w okresie usamodzielniania) byłoby mniej rozwodów, jakość tworzonych związków byłaby jakościowo lepsza, decyzja o pracy kierowana byłaby poczuciem wartości i mocnymi stronami, a nie lękiem i obawami. Profilaktyka lepsza niż leczenie! Zapraszam do obejrzenia filmu.

   Temat myśli i prób samobójczych nadal pozostaje tematem TABU. Myślę, że każdy może przyznać, że miał momenty w życiu kiedy pomyślał: "Po co to wszystko?", "Czy warto się z tym męczyć?", "Czasem dobrze byłoby nie żyć". Na które myśli reagujemy i co robimy w przypadku próby samobójczej - konkretne wskazówki w filmie.

     Wulgaryzmy - dla jednych słowa tabu, dla innych słowa jak każde inne. Jaką rolę mogą pełnić w gabinecie i komu ich używanie może pomóc?