„Mój Nastolatek jest leniwy” to jedna z najczęściej powtarzanych fraz zaraz obok „Tylko przez komputerem by siedział” i „Nic w domu nie zrobi”. Rodzice siedzą przede mną i rozkładają ręce, bo mają leniwe dziecko. Wyjaśnijmy sobie jedną kwestę: „NASTOLATEK NIE RODZI SIĘ LENIWY, NIE MA TAKIEGO GENU, ON SIĘ TAKI STAJE POPRZEZ PROCES WYCHOWANIA!!!”.
A żeby sprawdzić od razu moją teorię na leniwe dziecko pytam: „A jakie Nastolatek ma obowiązki w domu?”, „A żadne”, „A to co się dziwić, że leniwy”, „On tylko przed komputerem”, „A to komputera mu nie zabieracie?”, „Taką awanturę by zrobił”, „A zrobiłby i nawet powiedziałby, że Pani nienawidzi. Im mniej konsekwencji do tej pory było wyciąganych, tym będzie większa awantura”, „W ogóle się nie słucha”, „Ale to Pani oczekuje, że wystarczy powiedzieć 'wyłącz komputer’ to wyłączy i odejdzie?”. Przestałabym wierzyć w Nastolatków, naprawdę.
Leniwy Nastolatek po pierwsze nie ma obowiązków w domu, a po drugie nie są wyciągane konsekwencje jego lenistwa. Jeszcze mi się nie zdarzyło, żeby był inny powód. Napiszę gdyby coś się w tej kwestii zmieniło.
